Imagine all the possibilities

Τι παράξενο που το «σ’ αγαπώ» σημαίνει χάνομαι… Βυθίζομαι μέσα στη στιγμή, μέσα σε αυτή την απεραντοσύνη και αρνούμαι να βγω πάλι στην επιφάνεια. Πνίγομαι, αλλά αντέχω, λες και η ζωή η ίδια μου δίνει μικρές-μικρές πνοές. Χάνομαι αλήθεια. Δεν έχει σημασία τι αγαπώ﮲ έναν άνθρωπο, ένα μέρος, μία ιδέα. Υπάρχει κάτι που μου δίνει λόγο ύπαρξης, ένα νόημα, ακόμα και αν αυτό με βυθίζει πιο βαθιά σε νερά που ίσως δεν θα έπρεπε να γευτώ. Ακόμα ελπίζω… Ελπίζω πως καμία στιγμή, καμία απόφαση δεν πήγε στράφι, πως όλα τελικά έχουν κάποιο νόημα και συνεχίζουν να έχουν. Τι όμορφο όμως αυτό﮲ να αγαπάς χωρίς πολλές φορές να ξέρεις το γιατί. Απλώς να αγαπάς και να νιώθεις στοργή﮲ να θέλεις να νιώσεις ή να θέλεις να δώσεις. Πολλές φορές και τα δύο. Να αισθάνεσαι αυτή τη γλυκιά θαλπωρή στην καρδιά σου. Δεν θέλω να βάλω τελεία, αλλά επιτρέπεται; Δεν υπάρχει ορισμένη αρχή, δεν υπάρχει ορισμένο τέλος, υπάρχει μόνο αλλαγή. Αν αυτή η αλλαγή είναι θετική, τότε λέγεται ανάπτυξη. Αυτός είναι ο στόχος, πάντα ό,τι και να συμβεί. Ό,τι κι αν συμβεί θα συνεχίσω, πάντα θα συνεχίζω. Δεν υπάρχει αρχή, δεν υπάρχει τέλος. Μονάχα άπειρες άγνωστες επιλογές.

-StaPa