Κυκλάδες

Η πόρτα έμεινε ανοιχτή

με ύφος νυσταγμένο.

Η θάλασσα έλαμπε

από το φως του ήλιου.

Εγώ καθόμουν κατάχαμα 

με την πλάτη μου να ακουμπά τον τοίχο

και αγνάντευα πέρα μακριά την απέραντη ζωή.

 

-StaPa