Θετικό πρόσημο

Λένε πως όταν ένας κύκλος κλείνει, ένας άλλος ανοίγει. Είναι έτσι όμως ή πρόκειται απλώς για μια μετάβαση σε κάτι άλλο; Φαίνεται να μην έχει λογική το ότι απλά κάτι τελειώνει και κάτι νέο αρχίζει, γιατί κάθε «τέλος» κουβαλά -και συνεχίζει να κουβαλά για πάντα- όλα αυτά που μας έχουν φέρει μέχρι ένα σημείο μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Πιθανότατα αυτή η «νέα» αρχή να ήταν τελείως διαφορετική αν είχε προηγηθεί μία διαφορετική ιστορία. Διαγράφουμε καινούργιους κύκλους κάθε λεπτό, ίσως και κάθε δευτερόλεπτο. Η δική μας απειροελάχιστη αλλαγή θα φέρει μία τρομακτικά μεγάλη αλλαγή κάποια στιγμή στην πορεία της ζωής μας. Ίσως να φέρει τεράστια αλλαγή και στη ζωή των άλλων, αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Γιατί τείνουμε ως άνθρωποι να δίνουμε τόσο μεγάλη προσοχή στα «τέλη» και τις «αρχές», αφού η πλειοψηφία όσων μας φτάνουν σε αυτό που είμαστε σήμερα βρίσκονται μετά την αρχή και πριν το τέλος; Σίγουρα χρειάζεται σθένος για οποιαδήποτε αρχή και κάποιες φορές πόνος για κάποια τέλη. Ίσως στο ενδιάμεσο να είμαστε έτσι κι αλλιώς συνειδητοποιημένοι. Αν όμως αρχίζαμε να βλέπουμε την ζωή σαν ένα σύνολο από κύκλους τότε ίσως να μπορούσαμε να ζήσουμε στη στιγμή, ανεξάρτητα αν αυτή θα έπρεπε να την «ονομάσουμε» κάπως. Ίσως αυτή να είναι και η μεγαλύτερη απάτη, δηλαδή το να πιστεύεις ότι όλα μπορείς να τα κατατάξεις, να ελέγξεις, να τα προσαρμόσεις. Το μόνο που μπορείς και αξίζει να αλλάξεις είναι η οπτική σου απέναντι στα πράγματα. Όσο περισσότερο μπορείς να ζήσεις και να ευχαριστηθείς το «τώρα», τόσο περισσότερο μπορείς να ελπίζεις ότι η ζωή σου θα έχει τελικά θετικό πρόσημο.

-StaPa